Ποιός το έχει βρει πια αυτό το μυστικό?? Δώστε μου και μένα τη συνταγή!!!

 από fira

Τι πιο φυσιολογικό από το να σηκώνετε κάποιος Σάββατο βράδυ από το κρεβάτι του…μετά από κάνα δύο ώρες στριφογυρίσματος και να γράφει στο blog του?? Χμμμμ… ναι, ναι … όπως θα καταλάβατε όλοι, με έπιασαν τα υπαρξιακά μου!! Το προκείμενο θέμα??? “Ποιό είναι επιτέλους το μυστικό ενός επιτυχημένου γάμου??”
Όχι δεν αποφάσισα να παντρευτώ… όπως μπορεί να σκέφτηκαν κάποιοι από εσας…Δεν είμαι από τα κοριτσάκια που ονειρεύονται να ντυθούν στα άσπρα και να βάλουν γρήγορα στεφάνι. Εγώ θέλω να κάνω (όταν έρθει η στιγμή) ΜΙΑ ευτυχισμένη οικογένεια και λέω ΜΙΑ γιατί σήμερα συνηθίζεται να έχεις κανα 2 παιδιά με την γυναίκα σου και άλλα τόσα με κάποια ex-wife. Όπως και να έχει είμαι ακόμα 21 και έχω μέλλον!! :P Απλά με προβλημάτισε το θέμα… Αφενός κουβέντες με οικεία πρόσωπα, αφετέρου αφορμές από άσχετους στο άσχετο… ήταν αρκετά για να βάλουν το φτωχό μου μυαλό να σκέφτεται τι πρέπει να κάνει κάποιος, ώστε να μην φτάσει 50 για να καταλάβει, ότι μάλλον κάτι πήγε στραβά και ο άνθρωπος που έχει δίπλα του και έκανε μαζί του 2-3 παιδιά, δεν ήταν αυτός που θα ήθελε να περάσει τα γεράματα του???
Πήγα πρόσφατα στο Ταμιευτήριο για κάτι υποχρεώσεις…. έτσι όπως ήμουν στην αναμονή, λοιπόν, και σκεφτόμουν αμέριμνη που με συμφέρει να επενδύσω(:P) τα 80 ολόκληρα ευρώ που μου περισσεύουν διαβάζοντας κάτι διαφημιστικά(για την ιστορία αποφάσισα να τα φάω σε καραμέλες… :-) )… με έβγαλαν από την περισυλλογή μου κάτι φωνές… γύρισα δίπλα λοιπόν και είδα ένα ζευγάρι ηλικιωμένων να κάθονται στα διπλανά καθίσματα… η κυρία κρατούσε απόσταση ασφαλείας από τον σύζυγο περίπου 3 θέσεις έχοντας ανάμεσα τους και ένα φυτό εσωτερικού χώρου για να κόβει την οπτική επαφή!! Στην αρχή για να είμαι ειλικρινής, μη έχοντας δει τον παππού, φαντάστηκα ότι η γιαγιά ανήκει στην συνομοταξία των τρελών που κυκλοφορούν και μιλάνε ή βρίζουν μόνοι τους μέσα σε λεωφορεία, μετρό ή ακόμα και μέσα στη μέση του δρόμου… γύρισα λοιπόν το κεφάλι αγνοώντας την, όταν άκουσα και μια αντρική φωνή να απαντάει!! Διακριτικά (πάντα) έριξα μια λοξή ματιά και τέντωσα το αφτί…. δεν μου πήρε πολύ χρόνο να καταλάβω πως τόση ώρα εβριζε τον άντρα της αναθεματίζοντας την ώρα και την στιγμή που τον παντρεύτηκε…. Ευτυχώς κάπου εκεί ήρθε η σειρά μου και πήγα στο ταμείο!! Φεύγοντας, λοιπόν, σκεφτόμουν τι ακριβώς σκεφτόταν εκείνη η γυναίκα όταν πήρε την απόφαση να πει “Ι do!!” στην πρόταση του κακόμοιρου του παππού, που του έιχε κατεβάσει καντήλια εκείνο το πρωί κάνοντας τον ρεζίλι μέσα στην τράπεζα. Και να ήταν μόνο αυτό… πες οι παππουδες “ξεκουτιαναν” τελείως και δεν ξέρουν τι λένε… τα νέα ζευγάρια??? Πόσες φορές έχω ακούσει από γνωστούς: “Αν δεν ήταν τα παιδιά θα σε χώριζα.” Τώρα πια δεν ρωτάς: “Παντρεύτηκε ο τάδε??”, ρωτάς: “Γιατί χώρισε?”. Μα δεν είναι τραγικό???
Και ρωτάω εγώ τώρα… Υπάρχουν κάποιες στάνταρ ερωτήσεις που πρέπει να κάνω στον εαυτό μου ή στον άνθρωπό μου για να καταλάβω αν μπορώ να κάνω σχέδια μαζί του για ΜΙΑ ΖΩΗ??? Υπάρχουν κάποια τεστ στα όποια πρέπει να υποβάλλω τον εαυτό μου? Υπάρχουν άτομα που από μακριά φαίνεται πως μαζί τους όχι οικογένεια δεν θα μπορούσες να κάνεις άλλα ούτε διήμερο στην Αράχοβα να πάς! Αυτοί απορρίπτονται! Υπάρχουν και αυτοί που περνάνε από ρδίπλα σου και δεν τους βλέπεις…σου είναι παντελώς αδιάφοροι για τον Α ή Β λόγο! Αποπρίπτονται και αυτοί!! Από τους υπόλοιπους, λοιπόν, που μένουν. Από αυτούς που μπορεί τα μάτια σου να γλαρώσουν για λίγα δευτερόλεπτα και να τους σκεφτείς δίπλα σου σε 20 χρόνια να πηγαίνετε μαζί σε κάποιο πάρκο, τσουλώντας ένα καροτσάκι.. ποιός είναι ο ΕΝΑΣ? Αφού τέλειοι δεν υπάρχουν…
Και έστω διαλέγεις έναν… αυτόν που για πάρτη του τα μάτια σου μένουν γλαρωμένα για τα περισσοτερα δευτερόλεπτα… Ποιος μου εγγυάται όμως πως τα πράγματα θα έιναι έτσι για πάντα? Πως όταν θα περάσουν 25 χρόνια και η ρουτίνα θα έχει γίνει πλέον μόνιμος συγκάτοικος η διάθεση θα είναι ακόμα όπως στα 21? Πως πράγματα που τότε απλά με ενοχλούσαν τότε δεν θα με έχουν κουράσει? Όπως πολλοί από εσας θα σκεφτείτε…όντως Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ! Θα αρχίσεις λοιπόν από τα 21 να συζητάς με τον άλλον…. για να ξεκινούν όλα από σωστές βάσεις!! Άντε και συζητάς…. και τα λες όλα… υπάρχει άνθρωπος που να μην υπάρχει κάτι που να σε προβληματίζει επάνω του ή “γύρω” του? Σε αυτές τις περιπτώσεις τι κάνεις? Τους χωρίζεις όλους, για να μην σε κουράσουν σε 30 χρόνια, αυτά που τώρα απλά σε ενοχλούν? Και είναι λογική αυτή??????????????????????????????? Ουυυυυυφφφφφφφφφφφφφφφφ…………………………. Αρκει να λεω ΘΕΛΩ ΜΙΑ ΕΝΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ?? Να το φωναζω δυνατά κάθε πρωί και κάθε βράδυ?? Να γραψω γράμμα στον Αι-Βασίλη να μου φέρει μια?? Τι να κάνω?
ΘΕΛΩ ΝΑ ΛΕΩ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ: ” O πατέρας σας ήταν το καλύτερο δώρο που μου χάρισε ο Θεός.”, όπως μου λένε οι δικοί μου τώρα και να τους μάθω να αγαπούν πραγματίκα, όπως έμαθα οι δικοί μου εμένα με το παράδειγμά τους!!
Και τώρα σκέφτομαι το 5χρονο ξαδελφάκι μου που ρώτησε μια μέρα τον θείο …
μικρός: -“Εγώ μπαμπά που θα βρω τη γυναίκα που θα παντρευτώ??”
θείος: – “Θα μεγαλώσεις και θα την συναντήσεις κάπου!”
μικρός: – “Θα πρέπει να ψάξω πολύ??”
Εδώ να δω τι απαντάς στο 5χρονο…