Κι ας ήσουν για μένα..

Κι ας ήσουν για μένα..

Κι αν οι λέξεις, χωρίς να το θέλω

ξεφύγουν, θα τις ψιθυρίσω τόσο σιγά

που δεν θα τις ακούσεις.

Θα ξέρεις πως για μένα ήσουν μια

απλή γνωριμία

κι ας ήσουν για μένα

η

ζωή μου

Τάσος Λειβαδίτης

Αναρτήθηκε από George Chaskas στις 18:41

I want you..

Όταν ένας Άντρας

αγαπάει μια γυναίκα

κάνει τα πάντα για να

κατακτήσει την ψυχή και

το μυαλό της

Dark & Darkwoman

in eternity

Αναρτήθηκε από George Chaskas στις 20:09

Κατάθεση ψυχής...

Κατάθεση ψυχής...

~.~.~

'Ερχεται κάποιο μεσημέρι...με σκούρα,μαύρα γυαλιά στα μάτια της...άπλώνει το χέρι της,με άγγίζει στον ώμο και μου λέει...

"Είμαι η Αλήθεια"

Μην κάθεσαι απόμακρος από την αγάπη...μοιράσου ευτυχία μαζί μου...σβήσε την φωτιά σου,
θα ανάψουμε μαζί καινούργια,μαζί θα δώσουμε ζεστασιά στην αγάπη.
Πονάς είπε... όπως πονάω και εγώ.
Να..πιάσε το χέρι μου να δεις...αυτό, της καρδιάς...δες πόσο κρύο είναι...

"Εμείς οι δύο είμαστε ίδιοι"

Είπε...

Θα φυτέψω βασιλικό σε γλαστρούλα...να βάλω στο παράθυρο απ' έξω ...να τον χαιδεύει το άεράκι και να ευωδιάζει την ευτυχία μέσα μας τα πρωινά...όταν ο ήλιος θα άγγίζει με τις πρώτες αχτίδες του καλημερίζοντας τις ψυχές μας.
Γιασεμιά και νυχτολούλουδα να μοσχοβολούν τις νύχτες στον έρωτά μας θα βάλω γύρω μας.
Χρώματα θα ταιριάξω στούς πίνακες των ονείρων σου...με ανάλαφρο πινέλο το χέρι μου και με πάνινα παπουτσάκια μπαλέτου θα χορεύω στις νότες της ψυχής σου.
Βουτηγμένα σε λάδι τα μαλλιά μου να γλυκάνουν τις πληγές σου...και σκέπασμα τις κρύες νύχτες σου θα γίνει η αγκαλιά μου.
Κοίτα! να ...από εκεί μακρυά στο βάθος που είναι τα πολλά φώτα είδα την φωτιά σου...από εκεί έρχομαι...σκέπασε τη με το χώμα να σβήσει ,πιάσε με σφιχτά απ το χέρι και βάδισε στο δικό μου μονοπάτι.

Και ακολούθησα την "Αλήθεια"

~.~.~

Πίστεψα σέ νεράιδες και άστερόσκονες παραμυθιών...σε μαγικά ραβδάκια πως μεταμορφώνουν κουρελιασμένες ψυχές σε πρίγκιπες...
Μεσα σε βασιλικούς κήπους ...αηδονιών φωνές πως θα μελωδούν την αγάπη της μέσα μου...
Μα...
Φώτα πολλά γύρω μου...αλλά τα όνειρά μου σκοτείνιαζαν...μαράζωνε ο μικρός μου κήπος που είχα φυτέψει μέσα μου...
Σαν μέσα σε κόλαση έγιναν οι νύχτες μου...από τους πόνους...γιατί τα παπουτσάκια είχαν καρφιά στις σόλες...και μου ξέσκιζαν την ψυχή με το χορό της...
Βουτηγμένα μαλλιά σε ξύδι πότιζαν τις πληγές μου.
Σκοτείνιασε τους ουρανούς μου,γλεντούσε μέσα μου καταπατώντας ότι πολύτιμο είχα φτιάξει
για την αγάπη .
Την δική μου αγάπη...αυτή την γλυκιά λέξη στον δικό μου σεβασμό,στην ειλικρίνεια και την περηφάνια μου γι αυτό το συναίσθημα...

Ώσπου...

Μια μέρα πάνω στο χορό της ...σκάλωσε το παπούτσι και έπεσε μπροστά μου...στα πόδια μου...
και τα μαύρα γυαλιά έφυγαν από τα μάτια της και φάνηκε ότι...

"Ηταν το Ψέμα"

Μην με αγγίζεις..
Μην με αγγίζεις σου λέω!!
Μην με πλησιάζεις καν...
Μην τολμήσεις...

Χαμήλωσε τα μάτια σου από επάνω μου...

"Είσαι ψεύτικη"

Πώς να σταθείς στα πόδια σου μετά;
Σκόρπια κομμάτια γύρω μου έγιναν τα πάντα από μέσα μου...ποδοπατημένη καρδιά ...ξεσκισμένα σωθικά που αιμοραγούσαν ασταμάτητα...

Αβάσταχτοι οι πόνοι.

Με ματωμένη αγκαλιά από ότι περιμάζεψα και αδύναμο κουρασμένο κορμί...ξεκίνησα για τον δικό μου κόσμο ξανά...όσο πιο μακρυά θα άντεχα να φτάσω.
Σκυμμένο κεφάλι ...ξυπόλητος...και ξεγυμνωμένη ψυχή ήταν η εικόνα μου.
Δεν είχαν τρέξει τόσα δάκρυα από τα μάτια μου ποτέ άλλη φορά...δεν είχα νιώσει ποτέ τόσο αδύναμος και προδομένος.
Νύχτες ατελείωτες ήταν η διαδρομή μου...και στο χάραγμα κρυβόμουν...κουλουριαζόμουν και έκρυβα το πρόσωπό μου...μην τύχη και δουν τα πουλιά την κατάντια μου και μελαγχολήσω το ανέμελο κελαιδησμα τους...και μεταφέρουν την θλίψη από κλαδί σε κλαδί σε όλα τα δέντρα και λυγίσουν οι κορμοί τους.

"Η νύχτα ήρθε...ξεκίνα...λίγα βήματα ακόμη...κουράγιο...δεν είσαι ακόμη μακρυά ..."

Δέν θυμάμαι πια πόσες ήταν αυτές οι νύχτες ...ΔΕΝ θέλω να θυμάμαι.

~.~.~

Απόρθητα τείχη έχτισα...και με ατσάλινες σιδεριές σφάλισα την αγάπη μέσα μου...και δεν άφησα τίποτα να την αγγίξει...ούτε καν να την πλησιάσει...
Ποτέ!

Xαμένες μελωδίες ...ανύπαρκτα χαμόγελα...θλιμμένες μορφές...βουρκωμένα μάτια
και γερασμένες σάρκες παραδομένες σε αρπαχτικούς σαρκοφάγους δαίμονες οι εικόνες μου...
Ολα ένας κατεστραμμένος κόσμος...σαν,το τέλος μιας ζωής.
Εφιάλτες πια που σκέπαζαν πανέμορφα χρωματιστά ξημερώματα...ρομαντικά δειλινά...ξάστερους ουρανούς...αυτοσχέδιες μελωδικές συνθέσεις....δικά μου,όπως εγώ τα ήθελα...με δικά μου χρώματα που ταίριαζα στους δικούς μου πίνακες για την δική μου αγάπη...μια αγάπη...όπως εγώ ένιωθα πως πρέπει να είναι...σαν,ένα όνειρο με μοναδικές παραστάσεις ...παραμυθένιας ιστορίας...που δεν θες να ανοίξεις τα μάτια σου για να μην έρθει ποτέ το τέλος της...να μην φτάσεις ποτέ σε εκείνο το "και έζησαν αυτοί καλά και μεις καλύτερα..."

Ενα παραβάν που μόλις το παραμέριζες στην άκρη εμφανιζόταν ένας δικός μου κόσμος για την αγάπη...
και...έφτιαχνα...έφτιαχνα...έφτιαχνα...για να είναι ότι πιο τέλειο και αληθινό...με την λαχτάρα σαν έρθει Εκείνη που θα αγγίξει κάποτε την ψυχή μου να έχω να δίνω...να δίνω...να δίνω και να έχω τόσα που να μην τελειώνουν ποτέ...να φτάσουν και να τα μοιραστώ μαζί της για μια ζωή...για να πιστεύουμε ότι για μας η ζωή θα είναι αιώνια...και ας υπάρχει και ο θάνατος...γιατί..."έχουμε τόσα ακόμη μέσα μας ...που μέχρι να τα ξοδέψουμε..."

~.~.~

Για μια ζωή.!

Πόσο άραγε ΜΙΑ αγάπη μπορεί να δέσει ΔΥΟ και να δώσει πίστη μέσα τους πώς, για αυτούς δέν υπάρχει τέλος στο "για πάντα μαζί" και ας υπάρχει ο θάνατος...

Το αίνιγμα της φύσης.

Οι ψυχές άραγε όντως υπάρχουν αιώνια;

~.~.~

Ασθενής στον γιατρό χρόνο αφημένο...με τρομαγμένα μάτια, αδύναμα γόνατα,εξασθενημένη καρδιά και ένα μόνιμο ανέκφραστο γυάλινο χαμόγελο πάνω στα χείλη με βρίσκει η σκιά του επισκέπτη.
Νύχτες εδώ και καιρό συντροφεύει την μοναξιά μου μα...το μυστικό μου πέρασμα ποια δύναμη της φώτισε το μονοπάτι και περιφέρεται γύρω από την θλίψη μου;

Μίλησέ μου...πάψε να είσαι μια σκιά ...θέλω να ξέρω...να δω την μορφή σου...να μάθω το σκοπό σου...πως αντέχεις την παγωνιά; πώς ζεις μες το σκοτάδι;
Μίλησέ μου...πες μου...τι σε κάνει να βλέπεις την εικόνα μου τόσες νύχτες;

Με τρομάζεις...

Ήχος από το κάψιμο του ξύλου στη φωτιά έσπαγε λίγο την βαριά σιωπή εκείνης της νύχτας...


και απο το μέρος της σκιάς ακούστηκες...ΕΣΥ...

Βλέπω την ....

"Χαμένη Ευτυχία"

Είπες...

Ξέρω πως είναι...νιώθω μαζί σου ...καθρέπτης της ζωής μου είσαι...νύχτες ολόκληρες στην αντανάκλασή σου στο φώς του φεγγαριού βλέπω εμένα...
Μην με φοβάσαι...μην τραβηχτείς...άφησέ με να σε πλησιάσω.

"Κοίτα!! να...από εκει μακρυά στο βάθος που είναι τα πολλά φώτα σε ακολούθησα..."

"Είμαι η Χαμένη ευτυχία..."

Πληγωμένη...μια ποδοπατημένη ψυχή και εγω...πάρε με διπλα στη φωτιά σου...
μαζί θα περιμένουμε την καταιγίδα που
θα ξεπλύνει τις πληγές...
μελωδικές σημειώσεις θα κρατάμε για
την αγάπη...θα φέρουμε στο σκοτάδι
την άνεση στα μάτια μας με φώς...
νανούρισμα θα γίνουν οι χτύποι
της καρδιάς μου τις νύχτες σου...
η πίστη μου θα φέρει την εμπιστοσύνη...θα σπάσω το γυαλί απ τα χείλη σου...και η ζέστη της καρδιάς μου θα σχηματίσει ξανά το χαμόγελο πάνω τους...θα φτιάξουμε το σεντουκάκι της αγάπης μας.

Και έκατσε δίπλα μου η "Χαμένη Ευτυχία..."

~.~.~

Πάει καιρός που είσαι γύρω μου...δίπλα μου...ήθελα να μάθεις...έπρεπε πιά να σου πώ.

Σου γράφω ...
Τώρα ξέρεις...

Δώσε μου λόγο να μπείς και μέσα μου...άγγιξέ με...

Όποια και να Είσαι...

Με διάβασες...

Πρέπει να αισθανθώ ο,τι..."Σε κατέχουν τα όπλα μου"...

Το έχω ανάγκη...

Όποια και να είσαι...

Έσύ.!

~.~.~.~.~.~.~.~.~

.......................................................................................................

Ευχαριστώ την αγαπημένη μου φίλη του blog μου Aeriko
που μου χάρισε το πρώτο μουσικό κομμάτι...secret love

.

ΕΝΙΩΣΕ ΚΑΙ ΕΓΡΑΨΕ Ο Adam The Sinner στις 10:26 μ.μ.

ΈΙ.!!

ΈΙ.!!

Έι!
Είναι υπέροχο να σε δω για άλλη μια φορά
να δώ το χαμόγελο σου και να ακούσω να λές το όνομά μου
υπάρχουν τόσα πολλά να πω…

Έι!
Δεν είναι τυχαίο ότι συναντηθήκαμε
η αγάπη σου είναι κάτι που δεν μπορώ να ξεχάσω
Ίσως… γι 'αυτό περιπλανήθηκα στο δρόμο σου…

Έι!
Αν ένας από μας δεν θα προσπαθήσει να στεγνώσει τα δάκρυα
και δεν συνεχίσουμε… αύριο ,θα είναι ο κόσμος των χρόνων του παρελθόντος
Ας ζήσουμε το σήμερα.

Έι!
Αν και παίξαμε το παιχνίδι του έρωτα και ίσως χάσαμε
Δεν θα άλλαζα ούτε ένα όνειρο
Γιατί ,αν χάσεις πρέπει να πληρώσεις...

Είναι αλήθεια.!

Έχω τόσα πολλά για την αγάπη να μοιραστώ
αλλά… θα κλείνω τα μάτια και θα είσαι" εκεί "
ή…όπου και να πάω θα είσαι παντού…

Εάν...

Γυρίσεις σε μένα και δεις πόσο πολύ νοιάζομαι
θα δεις, ότι το μόνο που θέλω είναι, να ζήσω ΑΝ είσαι "εκεί"
την αγάπη σου που θα δώσεις για μένα.

Έι!
Μην μου επιτρέψεις να περάσω άλλη μια μέρα μόνος μου…
Θυμήσου, όλη την ευτυχία που μας είναι γνωστή
και ας την ξαναζήσουμε όπως στο χθες.

Έι!
Έχουμε έναν κοινό γνωστό… τον κόσμο της μοναξιάς και του πόνου
Ας μην ξανακάνουμε ποτέ πάλι τα ίδια λάθη αν είναι δυνατόν …
Αν και Εφόσον Μείνεις.

Είναι αλήθεια.!

Έχω τόσα πολλά για την αγάπη να μοιραστώ
αλλά… θα κλείνω τα μάτια και θα είσαι" εκεί "
ή… όπου και να πάω θα είσαι παντού…

Εάν...
Γυρίσεις σε μένα και δεις πόσο πολύ νοιάζομαι
Θα δεις, ότι το μόνο που θέλω είναι, να ζήσω ΑΝ είσαι"εκεί"

Ένα ταξίδι μαζί σου στο οπουδήποτε…

Είναι Αλήθεια ...

"Λευκό Φόρεμα..."

(.!)

.

ΕΝΙΩΣΕ ΚΑΙ ΕΓΡΑΨΕ Ο Adam The Sinner στις 2:47 μ.μ.

Ποιός το έχει βρει πια αυτό το μυστικό?? Δώστε μου και μένα τη συνταγή!!!

 από fira

Τι πιο φυσιολογικό από το να σηκώνετε κάποιος Σάββατο βράδυ από το κρεβάτι του…μετά από κάνα δύο ώρες στριφογυρίσματος και να γράφει στο blog του?? Χμμμμ… ναι, ναι … όπως θα καταλάβατε όλοι, με έπιασαν τα υπαρξιακά μου!! Το προκείμενο θέμα??? “Ποιό είναι επιτέλους το μυστικό ενός επιτυχημένου γάμου??”
Όχι δεν αποφάσισα να παντρευτώ… όπως μπορεί να σκέφτηκαν κάποιοι από εσας…Δεν είμαι από τα κοριτσάκια που ονειρεύονται να ντυθούν στα άσπρα και να βάλουν γρήγορα στεφάνι. Εγώ θέλω να κάνω (όταν έρθει η στιγμή) ΜΙΑ ευτυχισμένη οικογένεια και λέω ΜΙΑ γιατί σήμερα συνηθίζεται να έχεις κανα 2 παιδιά με την γυναίκα σου και άλλα τόσα με κάποια ex-wife. Όπως και να έχει είμαι ακόμα 21 και έχω μέλλον!! :P Απλά με προβλημάτισε το θέμα… Αφενός κουβέντες με οικεία πρόσωπα, αφετέρου αφορμές από άσχετους στο άσχετο… ήταν αρκετά για να βάλουν το φτωχό μου μυαλό να σκέφτεται τι πρέπει να κάνει κάποιος, ώστε να μην φτάσει 50 για να καταλάβει, ότι μάλλον κάτι πήγε στραβά και ο άνθρωπος που έχει δίπλα του και έκανε μαζί του 2-3 παιδιά, δεν ήταν αυτός που θα ήθελε να περάσει τα γεράματα του???
Πήγα πρόσφατα στο Ταμιευτήριο για κάτι υποχρεώσεις…. έτσι όπως ήμουν στην αναμονή, λοιπόν, και σκεφτόμουν αμέριμνη που με συμφέρει να επενδύσω(:P) τα 80 ολόκληρα ευρώ που μου περισσεύουν διαβάζοντας κάτι διαφημιστικά(για την ιστορία αποφάσισα να τα φάω σε καραμέλες… :-) )… με έβγαλαν από την περισυλλογή μου κάτι φωνές… γύρισα δίπλα λοιπόν και είδα ένα ζευγάρι ηλικιωμένων να κάθονται στα διπλανά καθίσματα… η κυρία κρατούσε απόσταση ασφαλείας από τον σύζυγο περίπου 3 θέσεις έχοντας ανάμεσα τους και ένα φυτό εσωτερικού χώρου για να κόβει την οπτική επαφή!! Στην αρχή για να είμαι ειλικρινής, μη έχοντας δει τον παππού, φαντάστηκα ότι η γιαγιά ανήκει στην συνομοταξία των τρελών που κυκλοφορούν και μιλάνε ή βρίζουν μόνοι τους μέσα σε λεωφορεία, μετρό ή ακόμα και μέσα στη μέση του δρόμου… γύρισα λοιπόν το κεφάλι αγνοώντας την, όταν άκουσα και μια αντρική φωνή να απαντάει!! Διακριτικά (πάντα) έριξα μια λοξή ματιά και τέντωσα το αφτί…. δεν μου πήρε πολύ χρόνο να καταλάβω πως τόση ώρα εβριζε τον άντρα της αναθεματίζοντας την ώρα και την στιγμή που τον παντρεύτηκε…. Ευτυχώς κάπου εκεί ήρθε η σειρά μου και πήγα στο ταμείο!! Φεύγοντας, λοιπόν, σκεφτόμουν τι ακριβώς σκεφτόταν εκείνη η γυναίκα όταν πήρε την απόφαση να πει “Ι do!!” στην πρόταση του κακόμοιρου του παππού, που του έιχε κατεβάσει καντήλια εκείνο το πρωί κάνοντας τον ρεζίλι μέσα στην τράπεζα. Και να ήταν μόνο αυτό… πες οι παππουδες “ξεκουτιαναν” τελείως και δεν ξέρουν τι λένε… τα νέα ζευγάρια??? Πόσες φορές έχω ακούσει από γνωστούς: “Αν δεν ήταν τα παιδιά θα σε χώριζα.” Τώρα πια δεν ρωτάς: “Παντρεύτηκε ο τάδε??”, ρωτάς: “Γιατί χώρισε?”. Μα δεν είναι τραγικό???
Και ρωτάω εγώ τώρα… Υπάρχουν κάποιες στάνταρ ερωτήσεις που πρέπει να κάνω στον εαυτό μου ή στον άνθρωπό μου για να καταλάβω αν μπορώ να κάνω σχέδια μαζί του για ΜΙΑ ΖΩΗ??? Υπάρχουν κάποια τεστ στα όποια πρέπει να υποβάλλω τον εαυτό μου? Υπάρχουν άτομα που από μακριά φαίνεται πως μαζί τους όχι οικογένεια δεν θα μπορούσες να κάνεις άλλα ούτε διήμερο στην Αράχοβα να πάς! Αυτοί απορρίπτονται! Υπάρχουν και αυτοί που περνάνε από ρδίπλα σου και δεν τους βλέπεις…σου είναι παντελώς αδιάφοροι για τον Α ή Β λόγο! Αποπρίπτονται και αυτοί!! Από τους υπόλοιπους, λοιπόν, που μένουν. Από αυτούς που μπορεί τα μάτια σου να γλαρώσουν για λίγα δευτερόλεπτα και να τους σκεφτείς δίπλα σου σε 20 χρόνια να πηγαίνετε μαζί σε κάποιο πάρκο, τσουλώντας ένα καροτσάκι.. ποιός είναι ο ΕΝΑΣ? Αφού τέλειοι δεν υπάρχουν…
Και έστω διαλέγεις έναν… αυτόν που για πάρτη του τα μάτια σου μένουν γλαρωμένα για τα περισσοτερα δευτερόλεπτα… Ποιος μου εγγυάται όμως πως τα πράγματα θα έιναι έτσι για πάντα? Πως όταν θα περάσουν 25 χρόνια και η ρουτίνα θα έχει γίνει πλέον μόνιμος συγκάτοικος η διάθεση θα είναι ακόμα όπως στα 21? Πως πράγματα που τότε απλά με ενοχλούσαν τότε δεν θα με έχουν κουράσει? Όπως πολλοί από εσας θα σκεφτείτε…όντως Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ! Θα αρχίσεις λοιπόν από τα 21 να συζητάς με τον άλλον…. για να ξεκινούν όλα από σωστές βάσεις!! Άντε και συζητάς…. και τα λες όλα… υπάρχει άνθρωπος που να μην υπάρχει κάτι που να σε προβληματίζει επάνω του ή “γύρω” του? Σε αυτές τις περιπτώσεις τι κάνεις? Τους χωρίζεις όλους, για να μην σε κουράσουν σε 30 χρόνια, αυτά που τώρα απλά σε ενοχλούν? Και είναι λογική αυτή??????????????????????????????? Ουυυυυυφφφφφφφφφφφφφφφφ…………………………. Αρκει να λεω ΘΕΛΩ ΜΙΑ ΕΝΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ?? Να το φωναζω δυνατά κάθε πρωί και κάθε βράδυ?? Να γραψω γράμμα στον Αι-Βασίλη να μου φέρει μια?? Τι να κάνω?
ΘΕΛΩ ΝΑ ΛΕΩ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ: ” O πατέρας σας ήταν το καλύτερο δώρο που μου χάρισε ο Θεός.”, όπως μου λένε οι δικοί μου τώρα και να τους μάθω να αγαπούν πραγματίκα, όπως έμαθα οι δικοί μου εμένα με το παράδειγμά τους!!
Και τώρα σκέφτομαι το 5χρονο ξαδελφάκι μου που ρώτησε μια μέρα τον θείο …
μικρός: -“Εγώ μπαμπά που θα βρω τη γυναίκα που θα παντρευτώ??”
θείος: – “Θα μεγαλώσεις και θα την συναντήσεις κάπου!”
μικρός: – “Θα πρέπει να ψάξω πολύ??”
Εδώ να δω τι απαντάς στο 5χρονο…

Τι ζητώ

Κουβάρι
οι προσευχές
ψιθυρίζουν
φοβισμένες.
Ανόητα Εγώ
πνίγονται,
δίχως ποτέ
να μάθεις
τι ζητώ.
       -
(Από την ποιητική συλλογή του Δημήτρη Π. Κρανιώτη “Νοητή γραμμή“, 2005)

Θίνες

Ο χρόνος είναι άνεμος,
που με το φύσημά του
πάνω στην άμμο της ζωής,
θίνες
με λύπες ή χαρές,
εδώ κι εκεί σωριάζει.
       -
(Από την ποιητική συλλογή του Δημήτρη Π. Κρανιώτη “Ίχνη“, 1985)

Επανάληψη

Συνάντησα
στη μέση του δρόμου
ένα παλιό μου λάθος
και το προσπέρασα.
Βιάστηκα
να επαναλάβω
τον εαυτό μου.
       -
(Από την ποιητική συλλογή του Δημήτρη Π. Κρανιώτη “Πήλινα πρόσωπα“, 1992)

Μαθήματα του Ναι

Σκιές υφαίνουν
λέξεις πικρές,
προτάσεις με βελόνες.
Δέντρα γερά
πέφτουν μεμιάς,
λεμονανθοί παγώνουν.
Μα εσύ
που καις σαν το φιλί
και λάμπεις σαν το θέλω,
δίνεις μαθήματα του Ναι,
του “σ’ αγαπώ”,
του “νιώθω”.
       -
(Από την ποιητική συλλογή του Δημήτρη Π. Κρανιώτη “Νοητή γραμμή“, 2005)

Δεν νιώθω το πολύ

Λίγο μιλώ,
λίγο γελώ,
λίγο όμως και κλαίω,
γιατί δεν νιώθω το πολύ,
γιατί δεν μετανιώνω
που πάλι θέλησα να πω
πως σ’ αγαπώ
και θέλω
συ να μου μάθεις
την αυγή,
τη νύχτα,
το φεγγάρι,
συ να με πας,
να με μεθάς
με λέξεις
του ονείρου.
       -
(Από την ποιητική συλλογή του Δημήτρη Π. Κρανιώτη “Νοητή γραμμή“, 2005)

Αντίο

Σαπλάρει το καϊκι
με νόημα
στον ωκεανό της ώρας,
σβήνοντας
απ’ το βλέμμα μας
τρελών λεπτών
αντίο.
       -
(Από την νέα ποιητική συλλογή “Ενδόγραμμα” του Δημήτρη Π. Κρανιώτη)

Tagged Δημήτρης Π. Κρανιώτης,Ελληνική Ποίηση

Αλγόριθμοι

Εντέχνως
επινόησα χαμόγελα,
παγιδεύοντας
αστείρευτες δικαιολογίες,
που υφίστανται
ως αλγόριθμοι,
σ’ εξίσωση ερώτων.
       -
(Από την νέα ποιητική συλλογή “Ενδόγραμμα” του Δημήτρη Π. Κρανιώτη)

Tagged Δημήτρης Π. Κρανιώτης,Ελληνική Ποίηση

Κυρίως

Κυρίως
μ’ ακούς,
ίσως αύριο ν’ απέχεις,
μα σήμερα αντέχεις.
Κυρίως
ρώτησες πολλά,
μα έχασες τα λίγα.
Κυρίως
έφυγες νωρίς.
Ίσως αύριο
να μην έρθεις.
       -
(Από την νέα ποιητική συλλογή “Ενδόγραμμα” του Δημήτρη Π. Κρανιώτη)

Tagged Δημήτρης Π. Κρανιώτης,Ελληνική Ποίηση

Ενας κορμος δεντρου το καταφυγιο των ψυχων.

Ενας κορμος δεντρου το καταφυγιο των ψυχων.

Επελεξα!

Κι ετσι σιγα σιγα μεταφερομαι

απο μια διασταση διεστραμενης αναγκης

σε μια διασταση φυσικης απλοτητας.

Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)

Αναρτήθηκε από agriomeli στις 1:43 π.μ.

Λένε !!

Ο ήλιος αγκαλιάζει κ΄ ζεσταίνει τη Γη

Τ΄αστέρια φωτίζουν τον ουρανό

Τα λουλούδια ανθίζουν κ΄ ομορφαίνουν τη πλάση

Οι άνθρωποι ξέρουν ν΄ αγαπούν

Εσύ τι είσαι ?

Ήλιος που με ζεσταίνει ?

Αστέρι που με φωτίζει ?

Μήπως λουλούδι π΄ανθίζει ?

0χι !!!

Είσαι ένας άνθρωπος που ξέρει να μ΄αγαπά !!!

Από anamella @ 20/11/2008 7:41
Permalink | Σχόλια (27)
Tags: στίχοι , αγάπη

Na m' agapas - Trifwno

17 Φεβρουαρίου 2009

Να μ' αγαπάς

Το σημερινό τραγούδι είναι επιλογή της συμβίας μου. Πρέπει να ομολογήσω ότι μου υπεράρεσει και μένα. Τόσο η μελωδία όσο και ο στίχος αλλά και οι υπέροχες φωνές του Τρίφωνου. Το πρωτότυπο τραγούδι είναι από Αργεντινή, λέγεται Gente que si.

Να μ’ αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
Να κοιταχτούμε λες κι ειν’ γιορτή, πρωτοχρονιά
Να με κρατάς αγκαλιά σφιχτά γιατί μου πήρε πολλά το εφτά
εκτός κι αν είπα εγώ το έλα σ' όλα αυτά

Μακάρι να ‘ναι η καρδιά μου ρόδι τυχερό
να στο χαρίσω να στάζει αγάπη ένα σωρό
Στα μαξιλάρια και στο χαλί να ξεχαστώ να μου λες πολύ
Κι ας κάνει ο φόβος κι άλλη τρύπα στο νερό

Να περπατάμε χέρι-χέρι ως το πρωί
Του τραμ οι ράγες κάτι ξέρουν δεν μπορεί
Τα χρόνια φεύγουν, γοργά περνούν και μ’ αναμνήσεις μετά γυρνούν
Μικρά τα ονόματα που όλα τα χωρούν

Να μ’ αγαπάς με τα λάθη μου όλα στη σειρά
Στο σινεμά στο κορμί μου κόλλα τρυφερά
Δεν ειν’ ο κόσμος ιδανικός, για το ταξίδι είναι δανεικός
Για να ‘χει όνειρα να κάνει ο ενικός

Να μου μιλάς μεσημέρι, βράδυ και πρωί
Στα ξαφνικά, στο μικρό μπλακ άουτ της Δ.Ε.Η.
Και μέχρι να ‘ρθει ξανά το φως, αυτός ο λόγος ο πιο κρυφός
θα δει ν’ ανοίγουμε μια πόρτα στη ζωή

Να μ’ αγαπάς εαυτέ μου σ’ έψαχνα παντού
Κι ενώ ενοχές κι αντοχές μου ‘δίναν ραντεβού
απ’ τα ακριβά μου στα πιο φθηνά κι απ’ τη φωλιά μου στο πουθενά
συναντηθήκαμε στη μέση του καιρού

Να μ’ αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
Να κοιταχτούμε λες κι ειν’ γιορτή, πρωτοχρονιά
Να μου μιλάς σιγανά στ’ αυτί γιατί ακούνε την νύχτα αυτή
παλιά μου όνειρα που χρόνια είχαν κρυφτεί

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Carlos Libedinsky
Εκτέλεση: Τρίφωνο

Το ψέμα στη ζωή μας

Το ψέμα στη ζωή μας

Προσπαθήστε να θυμηθείτε αν χθες είπατε κάποιο ψέμα. Αν πιστεύετε ότι δεν είπατε ψέματα, τότε ξανασκεφτείτε. Το πιο πιθανό είναι ότι είπατε κάποιο ψέμα σε κάποιον, αφού οι άνθρωποι λέμε ψέματα κάθε μέρα όπως δείχνουν οι έρευνες.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Γιατί λέμε ψέματα; Υπάρχουν πολλοί λόγοι:
1. Απόκτηση προσωπικού οφέλους: Για παράδειγμα, σε ένα interview, μπορεί κάποιος να υπερβάλει για τον τωρινό του μισθό του, ώστε να εξασφαλίσει ένα μεγαλύτερο μισθό στη νέα δουλειά.
2. Αποφυγή τιμωρίας: Τα παιδιά μπορεί να κρύψουν ότι έκαναν μια αταξία για να μην τιμωρηθούν.
3. Αποκόμιση θετικής εντύπωσης στους άλλους για τον εαυτό μας ή η προστασία του

Διαβάστε περισσότερα »

Αναρτήθηκε από Πίσω Απο τη Μάσκα στις 12:41 μ.μ.

"Γίνε εσύ η αλλαγή που επιθυμείς" (Μαχάτμα Γκάντι)

"Γίνε εσύ η αλλαγή που επιθυμείς" (Μαχάτμα Γκάντι)

1. «Πρέπει εσύ να αποτελείς την αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο

Εάν αλλάξεις τον εαυτό σου, θα αλλάξεις τον κόσμο σου. Εάν αλλάξεις τον τρόπο σκέψης σου, τότε θα αλλάξουν οι ενέργειές σου, αλλά και το πώς αισθάνεσαι.

Και με αυτόν τον τρόπο ο κόσμος γύρω σου θα αλλάξει. 

Όχι μόνο γιατί πλέον θα βλέπεις το περιβάλλον σου μέσω νέων «φακών» σκέψης και συναισθημάτων, αλλά και γιατί η αλλαγή μέσα σου μπορεί να σου επιτρέψει να αναλάβεις δράση με τρόπους που δεν είχες ποτέ φανταστεί.

2. «Κανείς δεν μπορεί να με πειράξει χωρίς την άδειά μου»

Το τι νιώθεις και το πώς αντιδράς σε κάτι, είναι πάντα δική σου επιλογή. ...

Μπορεί να υπάρχει ένας «κανονικός» ή ένας κοινός τρόπος αντίδρασης σε διαφορετικά πράγματα. 

Το σίγουρο είναι ότι μπορείς να επιλέξεις τις δικές σου σκέψεις, αντιδράσεις και συναισθήματα σχεδόν στα πάντα. 

Δεν χρειάζεται να πανικοβάλλεσαι, να αντιδράς υπερβολικά ή αρνητικά. Τουλάχιστον όχι κάθε φορά και όχι άμεσα. Μερικές φορές, αντιδρούμε αντανακλαστικά και όχι συνειδητά.

3. «Ο αδύναμος δεν μπορεί ποτέ να συγχωρήσει. Η συγχώρεση είναι το χαρακτηριστικό του ισχυρού»

«Το 'οφθαλμόν αντί οφθαλμού' μπορεί να οδηγήσει μόνο στο να τυφλωθεί όλος ο κόσμος». Το να καταπολεμάς το κακό με κακό δε πρόκειται να σε βοηθήσει. Μπορείς πάντα να επιλέγεις τον τρόπο αντίδρασής σου στις καταστάσεις. Όταν ενσωματώσεις αυτόν τον τρόπο σκέψης στη ζωή σου, τότε θα μπορείς να αντιδράς με ένα τρόπο που θα είναι πιο χρήσιμος για εσένα και για τους άλλους. Έχεις συνειδητοποιήσει ότι με το να συγχωρείς και να ξεχνάς το παρελθόν, θα προσφέρεις σε εσένα και τους γύρω σου μία μεγάλη υπηρεσία; 

Το να σπαταλάς το χρόνο σου σε αρνητικές εμπειρίες, από τη στιγμή που έχεις πάρει όλα τα μαθήματα από αυτές, δεν θα σου προσφέρει τίποτα. Το πιο πιθανό θα είναι να προκαλέσεις στο εαυτό σου περισσότερο πόνο και να τον παραλύσεις καθιστώντας τον ανίκανο να αναλάβει δράση όταν θα πρέπει.

4. «Δεν θέλω να προβλέπω το μέλλον. Είμαι αφοσιωμένος στην παρούσα στιγμή. Ο Θεός δεν μου έδωσε τον έλεγχο της επόμενης στιγμής, αλλά αυτής»

Ο καλύτερος τρόπος για να ξεπεράσεις την εσωτερική αντίσταση που συχνά σε σταματά από την ανάληψη δράσης, είναι να μείνεις στο παρόν όσο το δυνατόν περισσότερο και να είσαι δεκτικός. Γιατί; Επειδή, όταν ζεις στο παρόν, δεν ανησυχείς για την επόμενη στιγμή που ούτως ή άλλως δεν μπορείς να ελέγξεις.

5. «Μια ουγκιά δράσης αξίζει περισσότερο από ένα τόνο διδασκαλίας »
Χωρίς δράση δεν συμβαίνει τίποτα. Το να αναλάβει όμως κανείς δράση είναι πολύ δύσκολο και συνήθως υπάρχει μεγάλη εσωτερική αντίσταση. 

Έτσι οι περισσότεροι άνθρωποι καταφεύγουν στη διδασκαλία και επαναπαύονται νομίζοντας ότι έτσι προοδεύουν. Τα βιβλία προσφέρουν γνώση, η δράση όμως την μεταφράζει σε κατανόηση..

6. «Είναι ανόητο να είσαι πολύ σίγουρος για την σοφία σου. Είναι υγιές να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου ότι και οι ισχυρότεροι μπορεί να αποδυναμωθούν και οι σοφότεροι μπορεί να σφάλλουν»

Όταν θεοποιείς ανθρώπους -ακόμη κι αν έχουν καταφέρει εκπληκτικά πράγματα- κινδυνεύεις να αποστασιοποιηθείς από αυτούς. 

Συχνά αρχίζεις να αισθάνεσαι ότι εσύ δεν θα μπορούσες ποτέ να πετύχεις παρόμοια κατορθώματα. Είναι σημαντικό να θυμάσαι ότι κι αυτοί είναι ανθρώπινα πλάσματα όπως εσύ, άσχετα με το τι έχουν καταφέρει.

7. «Πρώτα θα σε αγνοήσουν, μετά θα γελάσουν με σένα, μετά θα σε πολεμήσουν, και τότε κέρδισες»

Να είσαι ανθεκτικός στα σαμποτάζ που σου στήνει ο ίδιος σου ο εαυτός. Μόνο τότε, η εσωτερική σου αντίσταση θα ασθενήσει και θα σε επισκέπτεται όλο και λιγότερο.  

Βρες αυτό που πραγματικά θέλεις να κάνεις και τότε θα βρεις και το εσωτερικό κίνητρο για να συνεχίσεις. Ένας λόγος που ο Γκάντι είχε τόσο μεγάλη επιτυχία με την μέθοδό της μη βίας, ήταν ότι ο ίδιος και οι οπαδοί του δεν παραιτήθηκαν ποτέ.

8. «Βλέπω μόνο τις αρετές των ανθρώπων. Αφού δεν είμαι αλάθητος, δεν θα αναλύσω τα λάθη των άλλων»

Όλοι έχουμε κάτι καλό μέσα μας. Αν στοχεύεις στη βελτίωση τότε είναι χρήσιμο να επικεντρώνεσαι στις καλές πλευρές των ανθρώπων.  

Όταν εστιάζεις στα θετικά στοιχεία των άλλων, έχεις ακόμα ένα κίνητρο για να τους βοηθήσεις. Με το να βοηθάς τους άλλους δεν κάνεις μόνο την δική τους ζωή καλύτερη. Με τον καιρό παίρνεις πίσω ότι έδωσες, ενώ οι άνθρωποι που βοήθησες τείνουν περισσότερο να βοηθήσουν άλλα άτομα. Έτσι, όλοι μαζί, δημιουργείτε μια θετική αλλαγή που δυναμώνει.

9. «Ευτυχία είναι όταν αυτά που σκέπτεσαι, αυτά που λες και αυτά που κάνεις, βρίσκονται σε αρμονία μεταξύ τους»

«Πάντα να στοχεύεις στην πλήρη αρμονία της σκέψης, των λόγων και των πράξεων. Πάντα να στοχεύεις στο να εξαγνίζεις τις σκέψεις σου και όλα θα είναι καλά».

Μία από τις καλύτερες συμβουλές για την βελτίωση των κοινωνικών δεξιοτήτων είναι να συμπεριφέρεσαι με συνέπεια και να επικοινωνείς με αυθεντικό τρόπο. Στους ανθρώπους αρέσει αυτό και ο νους γαληνεύει όταν οι σκέψεις, τα λόγια και οι πράξεις είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένες.  

Όταν είσαι αληθινός δεν χρειάζεται να αποδείξεις τίποτα γιατί η γλώσσα του σώματός σου και ο τόνος της φωνής σου -τα οποία κάποιοι λένε ότι είναι το 90% της επικοινωνίας- είναι συντονισμένα με τις σκέψεις σου.

10. «Η συνεχής ανάπτυξη είναι ο νόμος της ζωής. Αυτός που προσπαθεί να διατηρήσει τα δόγματά του για να φαίνεται συνεπής στους άλλους, οδηγεί τον εαυτό του σε λάθος δρόμο»

Υπάρχουν φορές που είσαι ασυνεπής ή που δίνεις την εντύπωση πως δεν ξέρεις τι κάνεις. Αυτό είναι προτιμότερο από το να προσπαθείς να διατηρείς παλιές απόψεις που ξέρεις ότι είναι λανθασμένες από φόβο μην σε κρίνουν οι άλλοι. 

Μην το κάνεις. 

Επέλεξε να αναπτύξεις την σκέψη σου και να εξελιχθείς...

Αναρτήθηκε από Πίσω Απο τη Μάσκα στις 9:02 π.μ.

Mε ενδιαφέρει θέλω να μάθω....

Δεν με ενδιαφέρει τι κάνεις για να ζήσεις,

θέλω να μάθω για ποιό πράγμα αναπνέεις,

και αν μπορείς να ρισκάρεις

για να βρεις τα όνειρα της καρδιάς.

Δεν με ενδιαφέρει πόσο χρονών είσαι,

θέλω να ξέρω αν ακόμα ρισκάρεις

να φανείς αφελής
για την αγάπη, για το όνειρο,
για την περιπέτεια του να είσαι ζωντανός.


Δεν θέλω να μάθω,
ποιοί πλανήτες απειλούν την σελήνη σου,
θέλω να μάθω αν άγγιξες το κέντρο του πόνου,
αν έμεινες ανοιχτός,
μετά τις απιστίες της ζωής,
η αν έκλεισες ερμητικά την καρδιά σου,
από φόβο μήπως ξαναπληγωθείς .


Θέλω να μάθω
αν καταφέρνεις να μείνεις με τον πόνο,
τον δικό μου, τον δικό σου.
Αν μπορείς να χορέψεις τρελά
και ν' αφήσεις την έκσταση να φτάσει
μέχρι την άκρη των δακτύλων,
χωρίς ν' αντιδράσεις με σύνεση,
ή να γίνεις ρεαλιστής
ή να θυμηθείς τα ανθρώπινα όρια.


Δεν θέλω να μάθω αν είναι αληθινή
η ιστορία που μου διηγείσαι.
Θέλω να μάθω αν είσαι ικανός
να απογοητεύσεις τον άλλο,
παραμένοντας αυθεντικός,
αν μπορείς ν' αντέξεις
την κατηγορία μιας απιστίας
χωρίς ν' απαρνηθείς την ψυχή σου.


Θέλω να μάθω αν είσαι πιστός

και άρα έμπιστος.

Θέλω να μάθω αν ξέρεις

να βλέπεις την ομορφιά,

ακόμα κι όταν δεν είναι όμορφη πάντα,

αν είσαι ικανός να περνάς τη ζωή σου,

συντροφιά μόνο με τον εαυτό σου.

Θέλω να ξέρω αν μπορείς να ζήσεις

με το σπάσιμο,

το δικό σου ή το δικό μου,

και να συνεχίσεις να φωνάζεις

στην ασημένια πανσέληνο: ΝΑΙ!

Δεν με ενδιαφέρει να μάθω που ζεις

η πόσα χρήματα έχεις,

με ενδιαφέρει αν μπορείς να ξυπνήσεις,

μετά από μια νύχτα πόνου

θλιμμένος και κομμένος στα δύο,

και να κάνεις το χρέος σου για τα παιδιά.

Δεν με ενδιαφέρει ποιος είσαι,
και πώς έφτασες μέχρι εδώ,
θέλω να μάθω αν μπορείς να μείνεις

μες την φωτιά μαζί μου,

και να μην το σκάσεις.

Δεν θέλω να μάθω τι σπούδασες

η με ποιόν ή πού...

Θέλω να μάθω τι σε κρατά μέσα σου,

όταν όλα σε παρατάνε.

Θέλω να μάθω αν μπορείς

να μένεις μόνος με τον εαυτό σου

κι αν πράγματι σ' αρέσει

η παρέα που έχεις στις άδειες σου στιγμές

(Γραμμένο από μια Ινδιάνα της Tribù των Oriah το 1890

Αναρτήθηκε από Πίσω Απο τη Μάσκα στις 12:17 μ.μ.

Πήρα ότι ζήτησα...

Πήρα ότι ζήτησα...

Ζήτησα Δύναμη και ο Θεός μου έδωσε Δυσκολίες για να με δυναμώσει

Ζήτησα Σοφία και ο Θεός μου έδωσε Προβλήματα για να τα λύσω

Ζήτησα Ευημερία και ο Θεός μου έδωσε Νου και Μυς για να δουλέψω

Ζήτησα Θάρρος και ο Θεός μου έδωσε Κινδύνους να υπερνικήσω

Ζήτησα Αγάπη και ο Θεός μου έδωσε Ανθρώπους να βοηθήσω

Ζήτησα Χάρες και ο Θεός μου έδωσε Ευκαιρίες…

Αναρτήθηκε από Πίσω Απο τη Μάσκα στις 11:25 μ.μ.