ΜΙΚΡΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΛΥΡΙΚΟΥ ΕΞΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΥ (μτφρ.: Νίκος Βουτυρόπουλος), Προδημοσίευση ΟΚΤ 15

ΜΙΚΡΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΛΥΡΙΚΟΥ ΕΞΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΥ (μτφρ.: Νίκος Βουτυρόπουλος), Προδημοσίευση

ΟΚΤ 15

Κατηγορία: Μεταφραστικό Εργαστήρι, καταχώρηση από: Σωτήρης Παστάκας

1. Ernst Stadler

Λέξεις
Μας απάγγειλαν λέξεις που βρίσκονταν πέρα από κάθε γνώση
και πόθο και γυμνή ομορφιά.
Προσεκτικά τις κρατήσαμε, σαν εξωτικά λουλούδια, και μ’ αυτές
στεφανώσαμε τα χρόνια μας τα παιδικά.
Υπόσχονταν περιπέτεια και θύελλα, κινδύνους και έκσταση και
όρκους θανάτου.
Μέρα τη μέρα καρτερούσαμε την περιπέτεια να βρούμε.
Αλλά άδειες κυλούσαν οι βδομάδες χωρίς σημάδια, και άλλο
δεν αντέχαμε το κενό μας να κουβαλούμε.
Και με τον καιρό οι πολύχρωμες λέξεις τα φύλλα τους αρχίσανε
να χάνουν. Χωρίς καρδιοχτύπι τις προφέραμε πλέον.
Και όσες με χρώματα απομείνανε, δραπετεύσανε και φύγανε απ’
τη γη:
Κάπου μαγεμένες ζούσαν σε παραδείσια νησιά, παραμυθένια
και γαλήνια.
Το ξέραμε: απλησίαστες ήταν σα σύννεφα λευκά πάνω από τον
παιδικό μας ουρανό.
Αλλά κάποια βράδια κρυφά δακρύζαμε και νοσταλγικά, καθώς
ακούγαμε τον σβησμένο τους σκοπό.




*
Η μορφή είναι ηδονή
Μορφή και σύρτης πρέπει πρώτα να σπάσει,
Ο κόσμος από ανοιχτούς σωλήνες να περάσει:
Η μορφή είναι ηδονή, ειρήνη, ουράνια χαρά,
Αλλά εμένα να οργώνω το χώμα με τραβά.
Η μορφή να με δέσει θέλει και να με ορίσει,
Αλλά εγώ θέλω το Είναι μου παντού να ορμήσει-
Η μορφή είναι σκληρή διαύγεια που έλεος δεν έχει,
Αλλά για τους φτωχούς και θολωμένους έγνοια με κατέχει,
Και τον εαυτό μου δίχως όρια να δώσω
Έτσι ζητώ τη ζωή μου να εκπληρώσω.

Σχόλιο:
Τα παραπάνω δυο ποιήματα του Ernst Stadler (1883-1914), που περιέχονται στη συγκεντρωτική συλλογή του: Der Aufbruch, Leibzig 1914, θεωρούνται από τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα του γερμανικού εξπρεσιονισμού. Οι πρωταρχικές επιρροές του ποιητή από τον νεορομαντισμό των Hoffmanstahl και George βρίσκονται πλέον μακριά, ενώ κυριαρχούν μηνύματα για μια παγκόσμια συμφιλίωση, για υπέρβαση του Εγώ και για νέες εκφραστικές δυνατότητες. Μετά από σπουδές συγκριτικής φιλολογίας στο Μόναχο, το Στρασβούργο και την Οξφόρδη, ο Stadler δίδαξε φιλολογία στις Βρυξέλες, ασχολήθηκε με τη μετάφραση έργων του Σαίξπηρ και απέρριψε θέση καθηγητή σε πανεπιστήμιο του Καναδά, για να στρατευτεί τελικά στη διάρκεια του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου και να χάσει τη ζωή του στις 30.10.1914 από χειροβομβίδα στο Ypern.