Η επιλογή είναι απλά στο χέρι μας......

Υπάρχει ένα μακρινό μέρος που λέγεται Τσάγια στην κεντρική Ταϋλάνδη, κοντά στα σύνορα με τη Μαλαισία. Στη μέση μιας μεγάλης λίμνης βρίσκεται ένα νησί και πάνω του ένα βουδιστικό μοναστήρι. Δεν έχουν νερό και αναγκάζονται να το φέρνουν με βάρκες από τη στεριά και να το φυλάνε σε ένα τεράστιο βαρέλι.

Σε αυτό το μοναστήρι διηγούνται οι βουδιστές μιαν ιστορία.

Έχεις δουλέψει πολύ σκληρά όλη την ημέρα και γυρίζεις καταδικασμένος να πιεις από  αυτό το πολύτιμο νερό που ξέρεις ότι δεν πρέπει να το σπαταλήσεις άδικα. Ανοίγεις το βαρέλι, σκύβεις με την κουτάλα σου και βλέπεις μέσα ένα μυρμήγκι. Γίνεσαι έξω φρενών. Του λες: "Πώς τολμάς να βρίσκεσαι μέσα στο βαρέλι μου, κάτω από τη σκιά του δέντρου μου, στο νησί μου, μέσα στο νερό μου;" Και λιώνεις το μυρμήγκι. Εγωισμός!

Ή σκέφτεσαι καλύτερα και λες: "Κάνει πολλή ζέστη σήμερα και αυτό είναι το πιο δροσερό μέρος του νησιού. Δεν πειράζει που είσαι μέσα στο νερό μου". Μαζεύεις με την κουτάλα σου νερό γύρω από το μυρμήγκι και πίνεις. Ανεκτικότητα!

Και μετά , ο δάσκαλος, πρόσθεσε: "Υπάρχει κι ένας άλλος δρόμος: η μη δέσμευση. Ξέρεις ποιος είναι αυτός; Τη στιγμή που ανοίγεις το βαρέλι σου και βλέπεις το μυρμήγκι δε σκέφτεσαι τι είναι καλό, κακό, σωστό ή λάθος. Αυθόρμητα δίνεις στο μυρμήγκι λίγη ζάχαρη". Αυτό είναι Αγάπη!

Καταρράκτες ποταμού Νέδα στην Ηλεία

(..)Δεν αγαπάς για να σου ανταποδώσουν την αγάπη σου. Αγαπάς για να αγαπάς! Το κάνεις γιατί είναι φυσικό να απλώσεις το χέρι σου και να δώσεις στο μυρμήγκι λίγη ζάχαρη.

Έχασες τίποτα;;;;;;;;;;

Λεό Μπουσκάλια κεφάλαιο "Γέφυρες και όχι φράγματα". "Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις" ( εκδόσεις Γλάρος )

έγραψε η airis