Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Κύκνειο Άσμα – Ελεύθερο Συναίσθημα (Παρουσίαση και Κριτική)

Κύκνειο Άσμα – Ελεύθερο Συναίσθημα (Παρουσίαση και Κριτική)

   Το τρίτο κατά σειρά άλμπουμ των Κύκνειο Άσμα έφτασε στα ηχεία μας και, όπως ήταν αναμενόμενο, μας εξέπληξε. “Ελεύθερο Συναίσθημα” ο τίτλος του δίσκου αλλά παράλληλα και ολόκληρη η θεματολογία του η οποία μας ταξιδεύει σε αστικά τοπία που παρόλο τον βόμβο των πόλεων, δεν καταφέρνουν να πνίξουν κραυγές ελευθερίας, όνειρα, ιδέες, αναμνήσεις, έρωτες και μίση.
   Οι Κύκνειο Άσμα αποτελούνται από τους: Αγκάθι Αυτόνομο, Scrip d., Κακοτέχνης. Για όσους δεν τους γνωρίζουν, αποτελούν ένα γκρούπ που από αρκετά παλιά έχει πάρει τον ανεξάρτητο δρόμο με πολλές συναυλίες σε όλη την ελλάδα στην πλειοψηφία τους σε ελεύθερους και κοινωνικούς χώρους. Έχουν βγάλει 3 cd: 1) Κύκνειο Άσμα 2002-2003, 2) Κοίτα τον Ήλιο, 3) Ελεύθερο Συναίσθημα τα οποία κυκλοφορούν ελεύθερα στο internet αλλά και σε αντίτυπα που έχουν κόψει οι ίδιοι. Επίσης, είναι “μέλη” της κοινότητας Hit and Rap (μαζί με Ψυχοδραμα 07, Άγρυπνο και πολλούς άλλους). Αρκετά όμως με τα “βιογραφικά”. Ας πάμε στο συγκεκριμένο cd αναλυτικότερα…
   16 κομμάτια στο σύνολο και το ένα καλύτερο από το άλλο. Τις παραγωγές έχουν επιμεληθεί o Άψινθος, ο Scrip d., o Άυλος και ο Κακοτέχνης ενώ στα φωνητικά συναντάμε επίσης τον Άψινθο, τον Άγνωστο Χειμώνα, τον Άγρυπνο και τον Spoctulus. Τα εξώφυλλα τα οποία έχει επιμεληθεί ο Scrip d. είναι τουλάχιστον πανέμορφα: ένα μικρό παιδί παίζει με το χάρτινό του αεροπλάνο ανάμεσα στα τσιμεντένια μεγαθήρια, ανάμεσα σε κόρνες και αμάξια, ανάμεσα σε θλιμμένα πρόσωπα, ανάμεσα σε πεθαμένες συνειδήσεις και νεκρά πιστεύω, ανάμεσα στους δρόμους της μητρόπολης. Ή μήπως πάνω από όλα αυτά και όχι ανάμεσα; Μήπως η θέλησή του για παιχνίδι και για απελευθέρωση των συναισθημάτων του υπερβαίνουν το μουντό μοτίβο της καθημερινότητας; Μήπως το ελεύθερο συναίσθημά του καταφέρνει να σπάσει τη σιωπή που επικρατεί στους δρόμους; Ακριβώς αυτά αποδεικνύουν όλα τα κομμάτια του δίσκου είτε μέσα από εικόνες, είτε μέσα από γεγονότα.
     Κάνε μια βόλτα σε πλατεία κι ίσως νιώσεις το γέλιο των παιδιών να σε ξεπλένει από το μίσος… Συναίσθημα ελεύθερο για πάντα σαν παιδί να ζήσω… Η σοβαροφάνεια και ο καθωσπρεπισμός είναι δύο στοιχεία που, όπως ακούμε, απεχθάνονται οι Κύκνειο Άσμα (όπως κι εγώ) ακόμα κι αν έχουν αναγκαστεί να αλλάξουν κάποιες προσωπικές τους αιχμές για χάρη της ηλικίας τους – “θυμάμαι τα ‘κανα πουτάνα στα 18, τώρα στα 28 μέσ’ στον συμβιβασμό, στο ναι, στο εντάξει και στο ευχαριστώ“.
   Μιλάνε για ρατσισμό, ξενοφοβία, καταπίεση, αντικοινωνικότητα, μοναξιά, τυποποιημένη ζωή. Μιλάνε για όλες αυτές τις εικόνες που βλέπουν κάθε μέρα στους δρόμους της Αθήνας και κάθε πόλης (όπως είναι η Πάτρα στην οποία ζει ο Scrip d) όπου πέραν των άλλων ασπόνδυλα θερίζουν με μαχαίρια…
   Από την αρχή του δίσκου μέχρι και το τέλος του δυσκολεύτηκα να ξεχωρίσω κάποιο κομμάτι, εφόσον όλα έχουν τη δική τους μαγεία. Μάλλον με άγγιξε πάρα πολύ το “Φεύγω” (σόλο του Scrip d. και σε παραγωγή του ίδιου) το οποίο εξιστορεί την ζωή ενός ανήλικου (μάλλον) παράνομου μετανάστη που εγκαταλείπει την χώρα του για να βρει ένα πιο βιώσιμο μέρος.
   Για τις στιγμές που μένω μόνος… Για αυτές τις στιγμές που ο χρόνος σταματάει άσχημα και τότε χάνομαι… Ίσως η πιο γλυκιά μελωδία του cd. Και οι τρεις mcs δώσανε τον καλύτερό τους εαυτό στα κουπλέ του συγκεκριμένου τραγουδιού αποτυπώνοντας στο χαρτί τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τους φόβους που κρύβουν οι μοναχικές στιγμές. Ο καθένας μας μπορεί να βρει τον εαυτό του μέσα στους στίχους του κομματιού. Ποιος δεν έχει ζήσει μοναχικές στιγμές άλλωστε;
   Οι Κύκνειο Άσμα αντιλαμβανόμενοι το μικρόφωνο και τα τετράδιά τους σαν καθρέφτες της ψυχής τους ανέκαθεν έκαναν εσωτερικές αναζητήσεις στα κομμάτια τους. Ανέκαθεν επικοινωνούσαν τους προβληματισμούς τους ως προς κοινωνικά αλλά και προσωπικά ζητήματα που δεν αφήνουν κανέναν αδιάφορο.
   Εκτός των άλλων θεμάτων που καυτηριάζει το group, συζητάει και για τις αναμνήσεις που έχει από τις συναυλίες του σε Βορρά και Νότο, σε Αθήνα, Πάτρα, Καβάλα και ύστερα πάλι νότο… Ξεχωριστή θέση στις μνήμες των παιδιών κατέχει το πρώτο DIY Hip Hop Fest που έγινε τον Σεπτέμβρη του 2003 στο λόφο του Στρέφη, στο οποίο αφιερώνεται και ολόκληρο το άλμπουμ.
   Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το κουπλέ του Άψινθου στο “Νυχτερινή Διαδρομή” που είναι στα γαλλικά και το οποίο ακούγεται άψογα (δυστυχώς δεν μπορώ να καταλάβω τους στίχους, αλλά ακουστικά είναι τέλειο).
   Εν κατακλείδι, το cd αξίζει στο μέγιστο να ακουστεί από ανθρώπους που δεν ψάχνουν αντριλίκια και ψευτόμαγκες στα μικρόφωνα. Έτσι κι αλλιώς και σε αυτόν τον δίσκο, οι Κύκνειο Άσμα, παραμένουν πιστοί στο “Ούτε στιγμή στο μικρόφωνο για κόντρες“. Αν για κάποιους, από όσους διαβάζουν το άρθρο, το hip hop δε σημαίνει αντρίλα, μαγκιά (ψευτομαγκιά κυρίως) και ποζεριλίκια (είτε από την mainstream είτε από την πιο underground μεριά) τότε μάλλον θα βρουν το “Ελεύθερο Συναίσθημα” μία εξαιρετική επιλογή.
   To cd κατεβαίνει από εδώ. Στα τέλη του Οκτώβρη αναμένεται να κυκλοφορήσει και σε αυθεντικά αντίτυπα τα οποία θα μπορούμε να προμηθευτούμε με το αντίτιμο των 5 ευρώ από τους ΙΔΙΟΥΣ.
   Οι Κύκνειο Άσμα έχουν κανονίσει την πρώτη live παρουσίαση του “Ελεύθερο Συναίσθημα” για τις 22 Οκτώβρη στο BOOMBOX (Ακαδημίας και ζωοδοχου πηγής – πεζόδρομος κιαφα 13) όπου θα παρευρεθούν και οι: Άγνωστος Χειμώνας, Άγρυπνος, Παράξενος, Dj Differ και Productive. Η είσοδος είναι 7 ευρώ και μόνο για την συναυλία θα υπάρχουν αντίτυπα του cd στην τιμή των 3 ευρώ.
   Για επικοινωνία με το συγκρότημα σας παραθέτω τα παρακάτω links:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου