Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Αυτοσυντήρηση (Κική Δημουλά)

Αυτοσυντήρηση (Κική Δημουλά)

Θὰ πρέπει νὰ ἦταν ἄνοιξη
γιατὶ ἡ μνήμη αὐτὴ
ὑπερπηδώντας παπαροῦνες ἔρχεται.
Ἐκτὸς ἐὰν ἡ νοσταλγία
ἀπὸ πολὺ βιασύνη,
παραγνώρισ᾿ ἐνθυμούμενο.
Μοιάζουνε τόσο μεταξύ τους ὅλα
ὅταν τὰ πάρει ὁ χαμός.
Ἀλλὰ μπορεῖ νά ῾ναι ξένο αὐτὸ τὸ φόντο,
νά ῾ναι παπαροῦνες δανεισμένες
ἀπὸ μιὰν ἄλλην ἱστορία,
δική μου ἢ ξένη.
Τὰ κάνει κάτι τέτοια ἡ ἀναπόληση.
Ἀπὸ φιλοκαλία κι ἔπαρση.

Ὅμως θὰ πρέπει νά ῾ταν ἄνοιξη
γιατὶ καὶ μέλισσες βλέπω
νὰ πετοῦν γύρω ἀπ᾿ αὐτὴ τὴ μνήμη,
μὲ περιπάθεια καὶ πίστη
νὰ συνωστίζονται στὸν καλύκά της.
Ἐκτὸς ἂν εἶναι ὁ ὀργασμὸς
νόμος τοῦ παρελθόντος,
μηχανισμὸς τοῦ ἀνεπανάληπτου.
Ἂν μένει πάντα κάποια γῦρις
στὰ τελειωμένα πράγματα
γιὰ τὴν ἐπικονίαση
τῆς ἐμπειρίας, τῆς λύπης
καὶ τῆς ποίησης.

Κική Δημουλά
«Αυτοσυντήρηση»
από την ποιητική συλλογή «Το λίγο του κόσμου» (1971)

Το "κύκνειο άσμα" του Περικλή - Θουκυδίδης

Posted: 12 Jan 2013 10:07 AM PST
                              

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ, ΙΣΤΟΡΙΑΙ
ΘΟΥΚ 2.59.1–2.64.6
Ενώ η Αθήνα μαστιζόταν από τον λοιμό , οι Πελοποννήσιοι εισέβαλαν για δεύτερη φορά στην Αττική και προχωρώντας νότια λεηλάτησαν την περιοχή του Λαυρίου. Οι Αθηναίοι με τη σειρά τους λεηλάτησαν την Επίδαυρο και παραλιακές πόλεις της Πελοποννήσου, απέτυχαν, ωστόσο, να βοηθήσουν ουσιαστικά όσους πολιορκούσαν την Ποτίδαια, καθώς οι στρατιώτες που στάλθηκαν εκεί μετέδωσαν στους συμπολεμιστές τους την ασθένεια. Σε αυτό το σημείο ο ιστορικός αφηγείται το "κύκνειο άσμα" του Περικλή.

[2.59.1] Μετά τη δεύτερη εισβολή των Πελοποννησίων, καθώς και η γη τους ήταν ρημαγμένη και η αρρώστια τούς θέριζε μαζί με τον πόλεμο, είχε αλλάξει η διάθεση των Αθηναίων [2.59.2] κι από τη μια μεριά κατηγορούσαν τον Περικλή γιατί τους έκανε να μπούνε στον πόλεμο, κ' έφταιγε αυτός για τις συμφορές που είχαν πέσει, κι από την άλλη έκλιναν να κάνουν υποχωρήσεις προς τους Λακεδαιμονίους· και τους έστειλαν κάτι αντιπροσώπους, αλλά δεν έφεραν αποτέλεσμα. Και μη βρίσκοντας διέξοδο από πουθενά καθώς τα συλλογίζονταν όλ' αυτά, εχτρεύονταν τον Περικλή περισσότερο. [2.59.3] Αυτός, βλέποντάς τους ν' αγανακτούνε και να βαρυγκομούν για όλα όσα είχε ο ίδιος υπόψη του πως θα συνέβαιναν, κάλεσε σύναξη του λαού (γιατί ήταν ακόμα στρατηγός) θέλοντας να τους εγκαρδιώσει και να μαλακώσει την οργισμένη τους διάθεση, και συνάμα να τους βγάλει από την ψυχή τους το μεγάλο τους φόβο· και πρόβαλε στο βήμα και είπε απάνω–κάτω τα ακόλουθα.

[2.60.1] «Περίμενα τα αισθήματα του θυμού σας ενάντιά μου (γιατί νιώθω καλά τις αιτίες), και γι' αυτό το λόγο κάλεσα τη σύναξη για να σας θυμίσω και να σας μαλώσω αν είτε άδικα αγαναχτείτε μαζί μου, είτε υπερβολικά σας λύγισαν οι συμφορές. [2.60.2] Εγώ δηλαδή θεωρώ πως όταν η πολιτεία στο σύνολό της βρίσκεται σε καλή κατάσταση, ωφελεί κάθε πολίτη περισσότερο παρά όταν ευημερεί σχετικά με τον κάθε πολίτη της, όμως η πολιτεία όλη μαζί παίρνει τον κατήφορο. [2.60.3] Γιατί ένας άντρας ευκατάστατος σχετικά με τις δικές του υποθέσεις, αν καταστραφεί η πατρίδα του, δε χάνεται λιγότερο κι ο ίδιος· αν όμως κακοτυχήσει σε πολιτεία που ακμάζει, είναι πολύ πιο πιθανό να σωθεί. [2.60.4] Αφού λοιπόν η πολιτεία μεν μπορεί ν' ανεβαστάξει τις δυστυχίες του κάθε πολίτη, ο καθένας όμως χωριστά δεν μπορεί ν' ανεβαστάξει τις δικές της, πώς μπορεί να μην το θεωρήσουν όλοι χρέος τους να τη συντρίψουν, και να μην κάνουν ό,τι κάνετε τώρα σεις, που, χτυπημένοι από τις συμφορές του σπιτιού σας είστε έτοιμοι να παρατήσετε τη σωτηρία του συνόλου, και ρίχνετε την αιτία, τόσο σε μένα που σας ορμήνεψα να πολεμήσετε, όσο και στον εαυτό σας, που συμφωνήσατε μαζί μου, και πήρατε την απόφαση; [2.60.5] Κι όμως τα βάζετε με μένα, άντρα παράξιο, που, νομίζω, δεν είμαι χειρότερος από κανένα τόσο στο να διακρίνω τι χρειάζεται σε κάθε περίσταση, όσο ανώτερος από κάθε πειρασμό κέρδους και να σας τα αναπτύξω καθώς πρέπει, και είμαι αφοσιωμένος στην πολιτεία και απολύτως αδέκαστος. [2.60.6] Γιατί εκείνος που τα καταλαβαίνει και δεν μπορεί να τα εξηγήσει καθαρά είναι στην ίδια μοίρα με όσους ούτε τα βάζουνε στο νου τους· κι όποιος, έχοντας και τις δυο ικανότητες, όμως δεν έχει καλή προαίρεση προς την πολιτεία δε θα μιλήσει με την ίδιαν έγνοια για τις δουλειές της σα να 'τανε δικές του· αλλ' αν έχει ακόμα κι αυτό, αν αγαπάει δηλαδή την πολιτεία, αλλά δεν μπορεί ν' αντισταθεί στον πειρασμό του κέρδους, θα πουληθούν απ' αυτόν όλα για το ένα τούτο. [2.60.7] Ώστε αν, νομίζοντας πως έχω ολ' αυτά τα προσόντα περισσότερο από άλλους έστω και σε μέτριο βαθμό, πειστήκατε στα λόγια μου κι αποφασίσατε να πολεμήσετε, δε θα ήτανε λογικό να 'χω τώρα την κατακραυγή πως έπραξα άδικα.

[2.61.1] »Γιατί όσοι μπορούν να διαλέξουν ενώ πηγαίνουν όλα τ' άλλα καλά, θα ήταν ανόητοι αν διάλεγαν τον πόλεμο· αφού όμως ήταν ανάγκη ή ευθύς να υποχωρήσομε στους ξένους και να τους υποδουλωθούμε, ή να αναλάβομε τον κίντυνο και να νικήσομε, όποιος θέλει ν' αποφύγει τον κίντυνο αξίζει να κατηγορηθεί περισσότερο από κείνον που στέκεται να τον αντιμετωπίσει. [2.61.2] Όσο για μένα, είμαι πάντα ο ίδιος, και δεν το κουνώ από την άποψή μου· εσείς όμως αλλάξατε, γιατί έτυχε, όταν δεχτήκατε τα λόγια μου να μην έχετε πάθει ακόμα τίποτα, αλλ' άμα κακοπάθατε μετανιώσατε και τα επιχειρήματά μου, τώρα που εξασθένησε το φρόνημά σας δε σας φαίνονται πια σωστά. Γιατί κείνο που σας βασανίζει είναι αδιάκοπα αισθητό, αλλά την καθαρή απόδειξη της ωφέλειας από τον πόλεμο δεν μπορεί να την πιστέψει κανείς, κ' επειδή άλλαξαν τα πράματα πολύ προς το χειρότερο, και μάλιστα σε μικρό χρονικό διάστημα, έχει καταπέσει η ψυχική σας διάθεση να εξακολουθήσετε να υπομένετε για κείνα που αποφασίσατε. [2.61.3] Γιατί το ξαφνικό και απροσδόκητο κακό, και κείνο που συμβαίνει ενάντια σε κάθε λογική εικασία, υποδουλώνει το νου των ανθρώπων. Κι αυτό ακριβώς σας προκάλεσε κοντά στ' άλλα, και κατά μεγάλο μέρος, η αρρώστεια. [2.61.4] Όμως εσείς, πολίτες μιας μεγάλης πολιτείας, κι αναθρεμμένοι με συνήθειες ανάλογες μ' αυτήν, χρέος έχετε και πρόθυμοι να είστε να υπομένετε τις πιο μεγάλες συμφορές, και να μην εξευτελίσετε την αξίωση του μεγαλείου της, (γιατί το ίδιο φαίνεται να καταφρονούν οι άνθρωποι τόσο εκείνον που από νωθρή δειλία πέφτει πιο κάτω από τη φήμη που επικρατεί γι' αυτόν, όσο και να μισούν όποιον ορέγεται με αναίδεια μεγαλύτερη φήμη απ' ό,τι του ταιριάζει), αλλά παραμερίζοντας τον πόνο για τις προσωπικές σας συμφορές, να καταπιαστείτε να σώσετε την πολιτεία. 

[2.62.1] »Όσο τώρα για τους μόχτους και τις θυσίες του πολέμου, μην παραπληθύνουν και πάλι δεν ωφελήσουν για να νικήσομε, θα 'πρεπε να σας φτάνουν οι αποδείξεις που πολλές φορές προτήτερα σας έδωσα πως δεν είναι σωστό να υποψιάζεστε κάτι τέτοιο. Θα σας πω όμως τώρα και το εξής σχετικά με το μεγαλείο της ηγεμονίας μας, που μου φαίνεται πως ούτε σεις οι ίδιοι το βάλατε ποτέ, ως τώρα στο νου σας πως το έχετε, ούτ' εγώ το ανέφερα στους περασμένους μου λόγους, κι ούτε τώρα θα το μεταχειριζόμουν, γιατί μοιάζει πολύ ρητορικό και καυχησιάρικο, αν δε σας έβλεπα τόσο καταθλιμμένους, πέρ' απ' όσο δικαιολογείται λογικά. [2.62.2] Εσείς δηλαδή νομίζετε βέβαια πως είστε άρχοντες μόνο των συμμάχων σας· εγώ όμως ισχυρίζομαι ― και αποδείχνω πως από τα δυο μέρη του κόσμου πού είναι μπορετό να χρησιμοποιήσει ο άνθρωπος, δηλαδή τη γη και τη θάλασσα, είστε σεις απόλυτοι κύριοι του ενός, σε όσην έκταση την εκμεταλλεύεστε τώρα, κι αν θελήσετε, ακόμα μακρύτερα και δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να σας εμποδίσει, με το ναυτικό που έχομε τώρα, να πάτε οπουδήποτε, ούτε ο Μεγάλος Βασιλιάς, ούτε κανένα άλλο κράτος απ' όσα υπάρχουν σήμερα, [2.62.3] ώστε η δύναμη αυτή δεν αναμετριέται με τη χρεία των σπιτιών και των χτημάτων σας, που τώρα νομίζετε πως χάσατε μεγάλα πράματα που τα στερηθήκατε· ώστε δεν είναι λογικό να βαρυγκομάτε γι' αυτά τώρα, παρά να τ' αψηφίσετε, θεωρώντας τα σα κηπαράκι, ή μικρό στολίδι του πλούτου μας αν τα συγκρίνετε μ' αυτή τη δύναμη· και να καταλάβετε πως η ελευθερία, αν τη σώσομε με την αφοσίωσή μας σ' αυτήν, εύκολα θα σας τα ξαναποχτήσει ολ' αυτά, για κείνους όμως που υποδουλώνονται σε ξένους, εύκολα ξεπέφτουν και χάνονται και όσα είχαν προτήτερα. Αποφασίστε λοιπόν να μη φανείτε κατώτεροι, κι από τις δυο πλευρές, από τους πατέρες σας, που τ' απόχτησαν αυτά με κόπους και θυσίες και δεν τα βρήκαν έτοιμα από άλλους, κι ακόμα τα διατήρησαν και σας τα κληροδότησαν (γιατί είναι μεγαλύτερη ντροπή να του παίρνουν κανενός αυτά που έχει, παρά ν' αποτύχει στην προσπάθεια ν' αποχτήσει καινούργια πλεονεχτήματα) και να πολεμήσετε τους εχτρούς όλοι μαζί όχι μόνο με υψηλό το φρόνημα, μα και με καταφρόνεση γι' αυτούς από την ανωτερότητά σας. [2.62.4] Γιατί κ' ένας άναντρος ακόμα, αν τυχόν πετύχει η βλακεία του, μπορεί να το καυχηθεί, καταφρονεί όμως τον εχτρό όποιος έχει ενσυνείδητη πεποίθηση πως είναι ανώτερός του, πράμα που αληθεύει για σας. [2.62.5] Κι όταν οι πιθανότητες είναι ίσες, η συναίσθηση της αξίας του που κάνει τον άνθρωπο περήφανο του στερεώνει την τόλμη, και στηρίζεται λιγότερο στην αόριστην ελπίδα που παίρνει δύναμη όταν λείπει κάθε άλλη διέξοδος, παρά στην έγκυρη γνώση των όσων έχει, που απ' αυτή μπορεί πιο σίγουρα να προβλέψει το μέλλον.

[2.63.1] »Και είναι φυσικό να θέλετε να διαφεντέψετε τις τιμές που έχει η πολιτεία σας, αρχόντισσα των άλλων, και που τις χαίρεστε όλοι, και να μην αποφεύγετε τις θυσίες, ειδ' άλλως να μην επιδιώκετε και τις τιμές. Και μη νομίζετε πως αγωνίζεστε για ένα πράμα μόνο, την ελευθερία ή την υποδούλωση, αλλά και για τη στέρηση της ηγεμονίας σας, και για τους κιντύνους που θα φέρει το μίσος που προελκύσατε εξ αιτίας της εξουσίας αυτής. [2.63.2] Κι ούτε μπορείτε πια να παραιτηθείτε απ' αυτήν, αν τυχόν κανείς από το φόβο του, την κρίσιμη τούτην ώρα, κάνει το σπουδαίο προτείνοντάς το από δειλία, για ν' απαλλαγεί από τις ευθύνες. Γιατί κρατείτε τώρα την ηγεμονία σας σαν τυραννίδα, που φαίνεται άδικο να την πάρει κανείς, να την αφήσει όμως είναι επικίντυνο. [2.63.3]Τέτοιοι άνθρωποι, πολύ γρήγορα παρασύροντας και άλλους, θα έχαναντην πολιτεία τους, ακόμη κι αν είχαν κάπου αλλού αυτόνομη διοίκηση μόνοι τους· γιατί όσοι διστάζουνε μπρος στη δράση, δε σώζονται αν δε βρεθούνε δίπλα τους άλλοι, ενεργητικοί άνθρωποι, κι ούτε συμφέρει η απραξία σε πολιτεία ηγεμονική, παρά μόνο σε σκλαβωμένη, που μένει ασφαλισμένη στη δουλεία της.

[2.64.1] »Σεις όμως δεν πρέπει ούτε να παρασύρεστε από τέτοιους πολίτες ούτε να είστε αγαναχτισμένοι μαζί μου, αφού και σεις οι ίδιοι συμφωνήσατε με τη γνώμη μου ν' αναλάβετε τον πόλεμo, επειδή τώρα ήρθαν οι εχτροί κ' έπραξαν ό,τι ήταν επόμενο να πράξουν μια και δε θελήσατε να τους προσκυνήσετε, κ' επειδή προστέθηκε σ' αυτά και περ' απ' ό,τι περιμέναμε, τούτη η αρρώστεια, το μόνο πράμα απ' όλα που ξεπέρασε τις λογικές εικασίες μας. Και ξέρω πως εξ αιτίας της κατά μέγα μέρος με μισήσατε περισσότερο, άδικα, εξόν αν, κι όταν ευτυχήσετε σε κάτι χωρίς να το περιμένετε, το αποδώσετε κι αυτό σε μένα. [2.64.2] Χρέος έχομε όμως να υπομένομε με καρτερία κατ' ανάγκη όσα στέλνουν οι θεοί, και με παλληκαριά όσα μας κάνουν oι εχτροί. Γιατί έτσι συνειθίζει κι άλλοτε να φέρνεται η πολιτεία τούτη, κι ας μη σταματήσει τώρα από σας. [2.64.3] Συλλογιστείτε πως είναι πολυδοξασμένη σ' όλον τον κόσμο, γιατί δε λυγίζει από τις συμφορές, κ' έχει ξοδέψει πολλές ζωές και βάσανα στον πόλεμο κι απόχτησε την πιο μεγάλη δύναμη που στάθηκε ποτέ, που η θύμησή της θα μείνει αιώνια στους κατοπινούς, έστω κι αν κάποτε από δω κ' εμπρός υποστούμε κάποια μείωση (γιατί όλα όσα υπάρχουν έρχεται ώρα που ξεπέφτουν). Και θα θυμάται ο κόσμος πως Έλληνες εμείς, εξουσιάσαμε τους περισσότερους Έλληνες από κάθε άλλον, κι ανεβαστάξαμε τους πιο μεγάλους πολέμους και προς όλον τον κόσμο και προς πολλούς χωριστά, και πως φτιάξαμε και κατοικήσαμε την πιο μεγάλη και πλούσια σ' όλα πολιτεία. [2.64.4] Αν και σ' όλα τούτα, θα βρει ψεγάδι ο μισερός κι οκνός· μα όποιος θέλει κι αυτός κάτι να κατορθώσει θα επιδιώξει να κάνει το ίδιο, [2.64.5] κι όποιος δεν τα 'χει, θα τα φθονήσει. Κι' άλλοι πολλοί, όσοι θέλησαν να εξουσιάσουν άλλους ανθρώπους, έγιναν μισητοί και βαρείς στους άλλους· όποιος όμως σηκώνει το βάρος του φθόνου για τα πιο μεγάλα επιτεύγματα, αυτός στοχάζεται κι αποφασίζει σωστά. Γιατί το μίσος δεν κρατάει πολύ, αλλά το τρανό μεγαλείο τώρα και η δόξα στο μελλούμενο χρόνο μένουν να τα θυμούνται για πάντα. [2.64.6] Εσείς λοιπόν, ξέροντας πως και το μέλλον θα είναι λαμπρό, κι αποφασίζοντας να μην ντροπιαστείτε στην τωρινή στιγμή, κερδίστε και τα δυο με το άμεσο θαρρετό σας φρόνημα, και μη στέλνετε πια αντιπροσώπους ζητώντας να συνάψετε ειρήνη με τους Λακεδαιμονίους, και μη δείχνετε πως σας βασανίζουν οι τωρινές συμφορές, γιατί εκείνοι που ελάχιστα επηρεάζεται το ηθικό τους από τις εξωτερικές ταλαιπωρίες και που με δύναμη αντιστέκονται με τις πράξεις τους σ' αυτές, αυτοί είναι οι καλύτεροι και σαν πολιτεία όλοι μαζί απ' όλες,τις πολιτείες του κόσμου, και σαν άτομα από κάθε άλλον άνθρωπο».


Μτφρ. Ε. Λαμπρίδη. 1962. Θουκυδίδου Ιστορία.
Πρόλογος, μετάφραση, σχόλια. Εισαγωγή: Ι.Θ. Κακριδής. Ι–IV. Αθήνα: Γκοβόστης.




      

Αλέκος Χρυσόπουλος
http://www.ellinikoarxeio.com
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Aγρυπνος Κυκνειο Ασμα



Aγρυπνος - stixoi Βελονα στα αχυρα feat. Αψινθος Κυκνειο Ασμα

Sorry για τυχον λαθη . stixoi στιχοι lyrics belona sta axyra belona sta axura βελονα στα αχυρα αγρυπνος αγρυπνος agrypnos agrupnos oi peripeteies tou mikrou nikolas monimos katoikos velona sta axyra psychodrama07 psychodrama 07 apsinthos apsin8os ψυχοδραμα07 ψυχοδραμα kykneio asma κυκνειο ασμα μονιμος κατοικος οι περιπετειες του μικρου νικολα hip hop hiphop rap ραπ greek

Tags: .

Κύκνειο Άσμα – Ελεύθερο Συναίσθημα (Παρουσίαση και Κριτική)

Κύκνειο Άσμα – Ελεύθερο Συναίσθημα (Παρουσίαση και Κριτική)

   Το τρίτο κατά σειρά άλμπουμ των Κύκνειο Άσμα έφτασε στα ηχεία μας και, όπως ήταν αναμενόμενο, μας εξέπληξε. “Ελεύθερο Συναίσθημα” ο τίτλος του δίσκου αλλά παράλληλα και ολόκληρη η θεματολογία του η οποία μας ταξιδεύει σε αστικά τοπία που παρόλο τον βόμβο των πόλεων, δεν καταφέρνουν να πνίξουν κραυγές ελευθερίας, όνειρα, ιδέες, αναμνήσεις, έρωτες και μίση.
   Οι Κύκνειο Άσμα αποτελούνται από τους: Αγκάθι Αυτόνομο, Scrip d., Κακοτέχνης. Για όσους δεν τους γνωρίζουν, αποτελούν ένα γκρούπ που από αρκετά παλιά έχει πάρει τον ανεξάρτητο δρόμο με πολλές συναυλίες σε όλη την ελλάδα στην πλειοψηφία τους σε ελεύθερους και κοινωνικούς χώρους. Έχουν βγάλει 3 cd: 1) Κύκνειο Άσμα 2002-2003, 2) Κοίτα τον Ήλιο, 3) Ελεύθερο Συναίσθημα τα οποία κυκλοφορούν ελεύθερα στο internet αλλά και σε αντίτυπα που έχουν κόψει οι ίδιοι. Επίσης, είναι “μέλη” της κοινότητας Hit and Rap (μαζί με Ψυχοδραμα 07, Άγρυπνο και πολλούς άλλους). Αρκετά όμως με τα “βιογραφικά”. Ας πάμε στο συγκεκριμένο cd αναλυτικότερα…
   16 κομμάτια στο σύνολο και το ένα καλύτερο από το άλλο. Τις παραγωγές έχουν επιμεληθεί o Άψινθος, ο Scrip d., o Άυλος και ο Κακοτέχνης ενώ στα φωνητικά συναντάμε επίσης τον Άψινθο, τον Άγνωστο Χειμώνα, τον Άγρυπνο και τον Spoctulus. Τα εξώφυλλα τα οποία έχει επιμεληθεί ο Scrip d. είναι τουλάχιστον πανέμορφα: ένα μικρό παιδί παίζει με το χάρτινό του αεροπλάνο ανάμεσα στα τσιμεντένια μεγαθήρια, ανάμεσα σε κόρνες και αμάξια, ανάμεσα σε θλιμμένα πρόσωπα, ανάμεσα σε πεθαμένες συνειδήσεις και νεκρά πιστεύω, ανάμεσα στους δρόμους της μητρόπολης. Ή μήπως πάνω από όλα αυτά και όχι ανάμεσα; Μήπως η θέλησή του για παιχνίδι και για απελευθέρωση των συναισθημάτων του υπερβαίνουν το μουντό μοτίβο της καθημερινότητας; Μήπως το ελεύθερο συναίσθημά του καταφέρνει να σπάσει τη σιωπή που επικρατεί στους δρόμους; Ακριβώς αυτά αποδεικνύουν όλα τα κομμάτια του δίσκου είτε μέσα από εικόνες, είτε μέσα από γεγονότα.
     Κάνε μια βόλτα σε πλατεία κι ίσως νιώσεις το γέλιο των παιδιών να σε ξεπλένει από το μίσος… Συναίσθημα ελεύθερο για πάντα σαν παιδί να ζήσω… Η σοβαροφάνεια και ο καθωσπρεπισμός είναι δύο στοιχεία που, όπως ακούμε, απεχθάνονται οι Κύκνειο Άσμα (όπως κι εγώ) ακόμα κι αν έχουν αναγκαστεί να αλλάξουν κάποιες προσωπικές τους αιχμές για χάρη της ηλικίας τους – “θυμάμαι τα ‘κανα πουτάνα στα 18, τώρα στα 28 μέσ’ στον συμβιβασμό, στο ναι, στο εντάξει και στο ευχαριστώ“.
   Μιλάνε για ρατσισμό, ξενοφοβία, καταπίεση, αντικοινωνικότητα, μοναξιά, τυποποιημένη ζωή. Μιλάνε για όλες αυτές τις εικόνες που βλέπουν κάθε μέρα στους δρόμους της Αθήνας και κάθε πόλης (όπως είναι η Πάτρα στην οποία ζει ο Scrip d) όπου πέραν των άλλων ασπόνδυλα θερίζουν με μαχαίρια…
   Από την αρχή του δίσκου μέχρι και το τέλος του δυσκολεύτηκα να ξεχωρίσω κάποιο κομμάτι, εφόσον όλα έχουν τη δική τους μαγεία. Μάλλον με άγγιξε πάρα πολύ το “Φεύγω” (σόλο του Scrip d. και σε παραγωγή του ίδιου) το οποίο εξιστορεί την ζωή ενός ανήλικου (μάλλον) παράνομου μετανάστη που εγκαταλείπει την χώρα του για να βρει ένα πιο βιώσιμο μέρος.
   Για τις στιγμές που μένω μόνος… Για αυτές τις στιγμές που ο χρόνος σταματάει άσχημα και τότε χάνομαι… Ίσως η πιο γλυκιά μελωδία του cd. Και οι τρεις mcs δώσανε τον καλύτερό τους εαυτό στα κουπλέ του συγκεκριμένου τραγουδιού αποτυπώνοντας στο χαρτί τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τους φόβους που κρύβουν οι μοναχικές στιγμές. Ο καθένας μας μπορεί να βρει τον εαυτό του μέσα στους στίχους του κομματιού. Ποιος δεν έχει ζήσει μοναχικές στιγμές άλλωστε;
   Οι Κύκνειο Άσμα αντιλαμβανόμενοι το μικρόφωνο και τα τετράδιά τους σαν καθρέφτες της ψυχής τους ανέκαθεν έκαναν εσωτερικές αναζητήσεις στα κομμάτια τους. Ανέκαθεν επικοινωνούσαν τους προβληματισμούς τους ως προς κοινωνικά αλλά και προσωπικά ζητήματα που δεν αφήνουν κανέναν αδιάφορο.
   Εκτός των άλλων θεμάτων που καυτηριάζει το group, συζητάει και για τις αναμνήσεις που έχει από τις συναυλίες του σε Βορρά και Νότο, σε Αθήνα, Πάτρα, Καβάλα και ύστερα πάλι νότο… Ξεχωριστή θέση στις μνήμες των παιδιών κατέχει το πρώτο DIY Hip Hop Fest που έγινε τον Σεπτέμβρη του 2003 στο λόφο του Στρέφη, στο οποίο αφιερώνεται και ολόκληρο το άλμπουμ.
   Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το κουπλέ του Άψινθου στο “Νυχτερινή Διαδρομή” που είναι στα γαλλικά και το οποίο ακούγεται άψογα (δυστυχώς δεν μπορώ να καταλάβω τους στίχους, αλλά ακουστικά είναι τέλειο).
   Εν κατακλείδι, το cd αξίζει στο μέγιστο να ακουστεί από ανθρώπους που δεν ψάχνουν αντριλίκια και ψευτόμαγκες στα μικρόφωνα. Έτσι κι αλλιώς και σε αυτόν τον δίσκο, οι Κύκνειο Άσμα, παραμένουν πιστοί στο “Ούτε στιγμή στο μικρόφωνο για κόντρες“. Αν για κάποιους, από όσους διαβάζουν το άρθρο, το hip hop δε σημαίνει αντρίλα, μαγκιά (ψευτομαγκιά κυρίως) και ποζεριλίκια (είτε από την mainstream είτε από την πιο underground μεριά) τότε μάλλον θα βρουν το “Ελεύθερο Συναίσθημα” μία εξαιρετική επιλογή.
   To cd κατεβαίνει από εδώ. Στα τέλη του Οκτώβρη αναμένεται να κυκλοφορήσει και σε αυθεντικά αντίτυπα τα οποία θα μπορούμε να προμηθευτούμε με το αντίτιμο των 5 ευρώ από τους ΙΔΙΟΥΣ.
   Οι Κύκνειο Άσμα έχουν κανονίσει την πρώτη live παρουσίαση του “Ελεύθερο Συναίσθημα” για τις 22 Οκτώβρη στο BOOMBOX (Ακαδημίας και ζωοδοχου πηγής – πεζόδρομος κιαφα 13) όπου θα παρευρεθούν και οι: Άγνωστος Χειμώνας, Άγρυπνος, Παράξενος, Dj Differ και Productive. Η είσοδος είναι 7 ευρώ και μόνο για την συναυλία θα υπάρχουν αντίτυπα του cd στην τιμή των 3 ευρώ.
   Για επικοινωνία με το συγκρότημα σας παραθέτω τα παρακάτω links:

κυκνειο ασμα Panx Romana

 

 

 

Panx Romana - Στίχοι - Κύκνειο Άσμα

κυκνειο ασμα

Panx Romana

Μουσική

The Clash

Αν ήθελες να δεις τι θα γίνει αυτός ο κόσμος
θα ’πρεπε πρώτα να ‘χεις φύγει απ’ όλα αυτά
αν θα ’θελες μια αρχή για μια νέα ζωή
μα ήρθε η μέρα που θα ‘πρεπε να πείς.

Αυτός ο κόσμος δεν είναι για μένα
αυτός ο κόσμος δεν είναι για μας.

Στήνουν το μέλλον με φόβο και οργή
κοινή απάτη σου γυρίζει την ψυχή
φωνάζεις στο πλήθος δεν απαντάει κανείς
ψάχνεις να βρεις στέγη ένα ξέφωτο ζωής.

Αυτός ο κόσμος δεν είναι για μένα
αυτός ο κόσμος δεν είναι για μας.

Αυτός ο κόσμος δεν είναι για μένα
αυτός ο κόσμος δεν είναι για μας.

Στη Βαβυλώνα αυτή που ‘ναι τόσο μαγική
κύκνειο άσμα για μια νέα αρχή
οι λέξεις πιο ζεστές δεν είναι μακρινές
μα κάποιοι θέλουνε να μένουνε κρυφές.

Αυτός ο κόσμος δεν είναι για μένα
αυτός ο κόσμος δεν είναι για μας.

Αυτός ο κόσμος δεν είναι για μένα
αυτός ο κόσμος δεν είναι για μας.